zostanwdomuswegownetrza

Poszliśmy na kwarantannę

Od powierzchownych rozmów

Powitań bez spojrzenia w oczy,

zgadzania się mimo uszu.

Kwarantannę

od ja wiem, czego Ci trzeba

Choć nie wiem, jak brzmi Twój Głos.

Od wiem, że nie potrzebujesz Kościoła

kaszy, mąki, papieru, kiełbasy.

Wiem to, nie mając pojęcia czym jest

Twój strach

i co Cię uspokaja.

Zróbmy sobie kwarantannę

Od oceny

Tych, którzy zaraz będą mieli pusty gar

I tych, którzy wiedzą najlepiej.

 

Zostańmy w domu .

Tym wewnętrznym swoim.

Może to czas,

by tam trochę poukładać.

Otworzyć szafę z lękiem i wywalić

zużyte osądy.

Może czas wytrzepać dywan

uciekania przed bliskością.

Zobaczyć niedoskonałość podłogi naszego serca,

stanąć na niej odważnie.

Przyjąć każdą jej krzywą klepkę.

Może to czas na ciszę.

A może na krzyk.

O Miłość.